Convectron logo

de Vuurbolcentrale van Convectron

KEMA proef

Help mee kleinschalige kernfusie van de grond te krijgen !

Steun kansrijke route naar nieuwe vorm van duurzame energie

Deelname is al mogelijk met 100 euro - u wordt zo mede-eigenaar

Convectron proeven in het KEMA High Power Laboratory, Arnhem, 1987

Het Convectron-model voor bolbliksem - wervelplasma met bosonkernen

Ruimtelading in plasmawervel

In wervelringen zoals een rookkring draait gas of vloeistof rond een cirkelvormige as. Centraal draait de wervelkern als een vaste stof. Hoge circulatiesnelheid vormt holle werverkernen door cavitatie. Drukverschillen leveren de benodigde middelpuntzoekende kracht.

Plasma-wervels hebben soortgelijke circulatiepatronen rond magnetische veldlijnen. De Lorentz-kracht stuwt elektronen naar, en ionen weg van de wervelas, of andersom als het veld omkeert. Coulombkrachten beperken scheiding van elektronen en ionen in wervelcirculatie.

rookkringen
bliksems

Wervel met bosonkern

Het Convectron-model behandelt wervelplasma in bolbliksem als supergeleider. Blikseminslag vormt vuurbollen wanneer elektronen condenseren in de grondtoestand voor bosonen. Deze collectieve toestand wordt relativistisch bij bindingsenergie mc2 = 511 keV. Fusiereacties van deuterium beginnen al bij een paar procent van deze energie.

Negatieve lading in wervelkernen circuleert op de kwantumgrens voor elektronen. Een mantel van meedraaiende ionen schermt hun elektrische veld af. Door hun grote massa circuleren ionen met energie in keV bij elektronenergie in eV. Bij de relativistische grens zijn bescheiden fluctuaties al voldoende voor fusiereacties van lichte kernen.

Zelfbegrenzende lading

Ruimtelading sluit plasma met bosonwervels in zoals zwaartekracht Zon en sterren insluit. Binnen de wervel begrenst oppervlaktespanning de opgeslagen lading. Door behoud van lading evolueert de vuurbol zonder krimp en uitdoving.

Gezamenlijk keren bosonwervels de Coulombkracht om zoals fotonische draadroosters laten zien bij breking van microgolven. In de tekening in de kolom ter rechterzijde past een regelmatig achtvlak twaalf tapse wervelringen in een coherente wormwielpakking. Zoals bij tornado’s krijgt het nauwste deel de hoogste circulatiesnelheid.

de Zon
Pierre en Marie Curie

Atmosferische kernfusie

Scenario’s voor de Oerknal verspreiden deuterium vroegtijdig en gelijkmatig over ons heelal. In pasgeboren sterren begint de kernfusie met het opbranden van deuterium. Evenzo verbrandt een fusieregime in vochtige lucht eerst het aanwezige deuterium. De twee reactiekanalen verspreiden ioniserende deeltjes met bereik van honderden meters, of meters, of centimeters, naar gelang van hun lading en energie.

Een modale bolbliksem verbruikt de meegekregen wervelcirculatie en vervalt. Maar bij wervelsnelheden boven de fusiedrempel verandert de bol in een kernenergiebron. Emissie van geladen deeltjes omhult dan het oppervlak in kleurige halo’s zoals Madame Curie ontdekte bij radium. De dubbele halo’s uit een welbekend bolbliksemverslag doen sterk denken aan de reactiekanalen van deuteriumfusie.

Blijf vrijblijvend op de hoogte
KEMA proef uitsnede

Steun dit veelbelovende en kansrijke initiatief en doe mee !

Koop een aandeel ...

... voor  slechts 100 euro


© 2012-2019 Convectron Natural Fusion N.V. - Rotterdam / Utrecht - The Netherlands